W głębi lasu – Harlan Coben

Główny bohater, Paul Copeland jest prokuratorem i samotnie wychowuje córeczkę. Poznajemy go w momencie śmierci jego ojca. Umierający ojciec w ostatnim tchnieniu majaczy coś o lesie. „Copa” specjalnie to nie dziwi ponieważ dwadzieścia lat temu podczas obozu letniego w pobliskich lasach doszło do masakry na grupie nastolatków. Dwoje z nich znaleziono z poderżniętymi gardłami, reszty ciał do dziś nie odnaleziono. Wśród tych drugich była młodsza siostra Paula. Przez te wszystkie lata główny bohater żyje z poczuciem winy – był opiekunem na obozie a tego feralnego wieczoru wymknął się z dyżuru na randkę ze swoją dziewczyną. Tak więc minęło dwadzieścia lat – Paul pochował ojca i próbuje zajmować się swoimi sprawami. Wkrótce jednak jego spokój zostaje zburzony. W kostnicy rozpoznaje ciało jednego z rzekomo zamordowanych dzieciaków. To ciało dorosłego mężczyzny a jednak Paul jest pewny, że to kolega jego siostry. To daje mu cień nadziei, że być może i ona nie została tamtej nocy zamordowana. Do Copa odzywa się wkrótce jego sympatia z tamtych lat. Kobieta jest przerażona. Jest nauczycielką i w odpowiedzi na powierzone uczniom zadanie otrzymała  wypracowanie opisujące z najdrobniejszymi szczegółami koszmarny wieczór z przed dwudziestu lat. Teraz jest już pewność że ktoś daje im coś do zrozumienia. Tylko co? I kim jest anonimowy nadawca?

 Dawno nie czytałam Cobena choć kiedyś byłam jego zagorzałą fanką i kupowałam każdą jego książkę. Minęło chyba z dziesięć lat i widzę, ze nic się nie zmieniło. Coben jest świetny. Rewelacyjnie buduje napięcie. Wprowadza kilka wątków zawsze równie interesujących. No i nic nie jest tym czym się wydaje na pierwszy rzut oka. Ta lektura była dla mnie miłym powrotem do autora. „Harlanie C., odkurzam Twoją półkę. Witaj w ponownie w domu!” :-))