Niemiecki bękart – Camilla Lackberg

W poprzedniej części Erika znalazła na strychu rodzinnego domu poplamiony krwią dziecięcy kaftanik i niemiecki a dokładniej mówiąc nazistowski medal. No i jak ja mogłam odłożyć książkę na półkę, po to żeby sięgnąć po następną część za jakiś czas? Nie mogłam. Złamałam swoją zasadę "odpoczywania od autora" i od razu odtworzyłam kolejną książkę... Tym razem para sympatycznych bohaterów ma się poniekąd zamienić rolami. Patrik bierze z posterunku urlop tacieżyński żeby pobyć z małą Mają. Erika ma w tym czasie usiąść do pracy, czyli pisania książki. No, ale jak tu pisać skoro właśnie odkryła, że jej matka miała jakąś mroczną tajemnicę. Nazistowski medal? Dziecięcy kaftanik ubrudzony krwią? Erika postanawia zacząć od wyjaśnienia tajemnicy medalu i zwraca się do okolicznego znawcy tematu z prośbą o zbadanie znaleziska. Mężczyzna nie jest zbyt rozmowny, ale obiecuje pomóc. Sęk w tym, że kilka dni później zostaje zamordowany. Patrik z Mają pod pachą po kryjomu przed Eriką próbuje prowadzić śledztwo. Erika w tym samym czasie drąży temat tajemnicy swojej nieżyjącej matki. Zaczynają ginąć ludzie, u których Erika była pytaniami o matkę. W tym samym czasie w książce przenosimy się do roku 1944-45 i bliżej poznajemy matkę Eriki - Elsę i jej kilkoro przyjaciół.

 I jak zwykle u Camilli wszystkie wątki fantastycznie się ze sobą przeplatają a każda z postaci (nawet tych drugoplanowych) staje się tą najbardziej intrygującą. Jak zwykle świetne. Krótka przerwa i sięgam po kolejny tom.